Bieb, bieb, blieb

Aangezien mijn laptop en ik zo onderhand 1 lijken te zijn geworden (in verband met het schrijven van papers, teller staat nu op 1.5 van de 3 papers), leek het mij een goed idee om van mijn studieontwijkende gedrag gebruik te maken en weer eens een blog te schrijven. Want het is echt weer veel te lang geleden geweest, en ik heb ondertussen naast mijn saaie leven in de bieb ook nog leuke dingen meegemaakt die uiteraard met jullie gedeeld moeten worden!

Enfin, laat ik dan maar beginnen met het saaie gedeelte, just to get it over with. Zoals gezegd spendeer ik het meeste van mijn tijd in de bieb sinds de afgelopen 3-4 weken. In tussentijd de laatste lessen van mijn 3 vakken gehad, maar nu moet er dus voor elk vak een paper ingeleverd worden. 1 is al ingeleverd, ben nu bezig met de 2e en langste, en dan nog 1 en dan zit mijn semester er hier officieel op.. Het is eigenlijk nu ik zo om mij heen kijk best angstaanjagend hoeveel mensen er op een zaterdag (met hoogzomers weer buiten) er in de Universiteitsbieb zitten..
De meeste hebben vanaf maandag verschillende tentamens, tentamens die kunnen oplopen tot 48 uur durend. In deze 48 uur blijven de meeste studenten op school slapen, de school voorziet de stakkers van ontbijt en snacks, en ik heb zo’n flauw vermoeden dat de frustraties hoog zullen oplopen (dan liever 3 uur zweten aan een examentafeltje in Utrecht..) Maar goed, aangezien ik enkel papers te schrijven heb ontspring ik de dans :)

Ok, nu dan het interessante nieuws, laat ik bij het meest recente beginnen: Koninginnendag 2010! Heb deze dag op een memorabele wijze op de Nederlandse ambassade van DC gevierd, samen met onder andere Minister Hirsch Ballin en Minister Verhagen, kaasblokjes, poffertjes, bitterballen, haringen, frieten, oliebollen, stroopwafels en al het andere goede wat ons kikkerlandje te bieden heeft. Moet zeggen dat er verder typisch volk aanwezig was, vooral werknemers van Philips, Unilever en Shell als ik het goed heb begrepen… typisch in de zin dat zij het praten met een “Gooische” -R- wisten te combineren met het gebruik van een zwaar Amerikaans accent. Verder niet echt genetwerkt, ben nog wel op de foto geweest met Hirsch Ballin, zal ik zo snel mogelijk posten :P

Overdag uiteraard op school gezeten, maar daar alsnog de Hollandse vreugde verspreid door middel van mijn speculaas cupcakes versierd met oranje kroontjes die bij iedereen goed in de smaak vielen :P Tussen de bedrijven door ook nog even mee gegluurd naar de optredens op het Museumplein, en zo heb ik mij toch nog enigszins in de oranje-sfeer gewaand! Wel leuk dat alle andere internationale studenten de oranje spirit ook snel te pakken kregen (en had eerlijk waar niks "Hollands" in de cakejes gestopt..) en vol enthousiasme pogingen tot het uitspreken van "Koninginnendag" deden :P

Heb ook zowaar het genoegen gehad om kennis te maken met de Amerikaanse versie van schoolfeesten, het zogeheten “Barrister’s Ball”. Vergeet verlepte ballonnen en lauwe cola, hier weten ze hoe je een formeel feestje voor studenten moet bouwen! Het werd gehouden in de National Building Museum met het thema “Casablanca”. Fontein in het midden, enorme draperieën, tientallen meters hoge pilaren, en zeer smakelijke luxe hapjes in combinatie met leuke dansbare muziek. Klinkt aanlokkelijk niet? ;) Daar kunnen wij nog wat van leren!

Om dan gelijk maar even door te gaan met mijn formele activiteiten (hé wat zijn die toch vervelend..), we hebben ook nog 1 dagje New York City aangedaan om in hartje Manhattan het hoofdkantoor van de Verenigde Naties te bezoeken. Het kantoor is slechts enkele blocks van Times Square verwijderd, en terwijl wij met onze bus langs TS reden deed het hele spektakel mij toch vooral aan de eerste de beste Hollandse Kermis denken met al de schreeuwerige knipperlampjes :P
Minpuntje van de dag was de bus die om 4 uur ’s ochtends vertrok, waardoor de meerderheid van de aanwezige studenten de nodige moeite had wakker te blijven bij de powerpoint presentaties later die dag door VN-medewerkers (moet helaas toegeven dat ik daar bij sommige presentaties ook toe behoorde..)
Reden dat ook enkele medestudenten em na de lunch peerden om nog wat van NY te zien, en ze verdorie in mijn afwezigheid zowaar Yoko Ono hebben gespot nabij Central Park (tenminste, dat wordt beweerd, maar op zich kan elke japanner met een rond brilletje zich als Y.O. voordoen…) Just my luck, maar maakt niet uit, ga zeker nog terug naar New York om alles en iedereen eens rustig te bekijken!

Naast New York ook nog naar Baltimore geweest vanwege het concert van de Arctic Monkeys :D YAY! Vierde keer dat ik ze nu heb gezien, maar heb nog nooit zo dichtbij gestaan :D
Uiteraard speelde ze geweldig, en hebben we naast dat optreden ook van Baltimore genoten. Een totaal andere stad dan DC, maar ben zo onderhand al een beetje tot de conclusie gekomen dat DC gewoon DC is, en niet echt representatief voor de rest van Amerika. Je ziet hier niks van graffiti, geen vuiltje op straat en al de perkjes worden keurig netjes bijgehouden (wellicht ziet het er anders uit in het zuidwesten van DC, het gebied waar elke Washingtonaar je adviseert niet heen te gaan vanwege de criminaliteit in die buurt).
Baltimore was heel erg urban en artsy, maar blijkbaar ook een stad waar je moet oppassen waar je loopt en met wie. De stad schijnt in de top 3 van de meest gevaarlijke steden van de US te staan, en toen wij een man bij het station vroegen hoe we het beste bij de haven konden komen, voegde hij ongevraagd aan zijn beschrijving toe dat zijn zojuist beschreven route ook “een safe walk” zou zijn… Enfin, op de terugweg van het concert dus maar een taxi genomen, en uiteindelijk weer veilig in DC aangekomen.

Met een hele groep internationale en Amerikaanse studenten ook nog het Cherry Blossom festival aangedaan. Geheel in de ‘ode aan de natuur’-spirit een picknick met een man of 30 naast het Washington Monument gehad, waar wij vol spanning het beloofde vuurwerk spektakel zaten af te wachten… Voor niks bleek achteraf, denk dat er in totaal zo’n 30 pijlen de lucht in zijn gegaan, en daarbij werden deze pijlen ook nog van zo’n strategisch goed gekozen plek afgestoken dat de mensen die zich bij het Washington Monument bevonden nauwelijks iets konden zien omdat een rij gebouwen aan de skyline het zicht blokkeerde.. Ik wacht 4 juli maar af, beter dat ze even gaan compenseren voor deze aanfluiting :P

Naast het Cherry Blossom festival heb ik ook nog Earth Day gevierd op de National Mall. Ondanks dat de meerderheid van de groep heel de dag in de bieb bivakkeerden en er zwaar onweer was voorspeld, heb ik mij samen met toch nog met een medestudente aan de viering gewaagd. Gezien de weersvoorspellingen had ik mijn degelijke waterproof schoenen, een lange broek en paraplu aan/bij mij. Wat ik miste die dag was een korte broek, slippers en zonnebrand (verbrande nek!) Weer een les geleerd, hoewel ik het al zo vaak heb meegemaakt, geloof het weerbericht niet :P
Desondanks genoten van het zonnetje, de muziek, en bij verbaasd over de tegenstellingen op Earth Day. Sowieso moet het even gezegd worden dat de meerderheid van de sprekers geen microfoon nodig had. Ben ervan overtuigd dat ik gehoorschade heb opgelopen die middag aangezien het nodig werd gevonden om keihard in de speech-microfoon te schreeuwen.. au..!
Ook zo fijn, lopen zeggen dat we bidons e.d. moeten gebruiken in plaats van plastic flesjes en er ironisch genoeg tijdens deze speech een medewerker van het festival voorbij komt lopen met een pakket plastic flesjes.. Ik kan ook nog beginnen over de sleutelhanger zaklampjes (uiteraard allemaal apart verpakt in plastic zakjes met een batterij inbegrepen), maar dat ik zal ik maar laten aangezien ik mij verder wel heb vermaakt die dag :P

Verder heeft mijn leven de afgelopen weken helaas vooral bestaan uit bieb, bieb, en bieb. 7 dagen per week, minstens 8 uur per dag (al ben ik natuurlijk niet al die uren productief, het schrijven van deze blog is daar het keiharde bewijs van..) Heb al grootse plannen voor als mijn deadlines eenmaal voorbij zijn. Sowieso nog naar New York, op visite bij de ouders van Liz in Philadelphia, en wellicht nog Chicago of Boston. En daarbij ook “domme” dingetjes zoals gratis naar de Zoo, het Lincoln memorial bezoeken (nee, heb ik in al die maanden nog steeds niet gedaan…), het perfecte cheese cake recept ontdekken en nog meer van zulk soort ongein.

Nog wat leuke onbenullige feitjes, wederom onder het mom van “doet het leuk op een feestje”:

- Bij Adoptie Law naast het al het wettelijke gebeuren rondom een adoptie geleerd dat het in sommige delen van Amerika uiterst normaal is een 5-jarig kind een pistool voor Kerst te geven en hem hier ook mee te laten schieten. Vrede op aarde.. :P

- Mocht je ooit wat actie willen zien, drink op een warme dag geen water en val flauw. Op het feestje van de ambassade was een schijnbare wat oudere man zo snugger geweest op de warme dag die Koninginnendag hier was, niet genoeg te drinken. Gevolg, hij valt flauw, gevolg, er rukken een ambulance, politieauto en twee brandweerwagens uit (snap nog steeds niet wat die laatstgenoemde kwamen doen, hem water geven?!) Toen wij aan een ambassade medewerker vroegen wat er precies aan de hand was toen wij de hele poespas bij de uitgang zagen staan en hij het verhaal vertelde, merkte hij ook op dat geen Nederlander er nog van opkijkt. En dat is ook zo. Meerdere keren op een dag zie je de brandweer of politie met het grootst mogelijke lawaai uitrukken, hoogstwaarschijnlijk op weg naar een kat in een boom, een sleutel in een put of iets anders onbenulligs. Allé, ieder zijn lolletjes zullen we maar zeggen :p

Goed, ik ga mij maar weer eens richten op school! Mijn vingers zijn inmiddels aardig opgewarmd van al dit getyp, dus het schrijven van mijn paper moet helemaal goed gaan komen!
Ik zal alvast wat foto’s plaatsen, DE foto met Hirsch Ballin zal uiteraard nog volgen (met Kim’s camera gemaakt, dus nog niet in mijn bezit)!
Geniet van de Mei-vakantie (die is nu toch aan de gang?), en tot snel